De nieuwe campus van onderzoeksinstituut Deltares wordt een toonbeeld van Nederlandse kennis en kunde. Met ’s werelds grootste ‘Deltagoot’ (een golfslagkanaal van driehonderd meter lang en negen meter diep) is op de campus nu al een fraai staaltje ingenieurskunst zichtbaar. In het plan van De Urbanisten wordt de aanwezige expertise verder zichtbaar en ‘beleefbaar’ gemaakt.
Drager van de visie op de inrichting van de campus is het polderland met zijn lange lijnen, waterlopen en dijken. Het hart van de campus heeft een orthogonale organisatie, gevormd door nieuwe dijklichamen, lange bomenrijen en brede waterlopen. Nieuwe typen dijk worden geïntroduceerd en brengen de verschillende dimensies van een multifunctionele waterkering tot leven voor ontspanning, verblijf en werk op de campus.
Speelvelden
Binnen het raamwerk van dijken, bomen en waterlopen liggen ‘speelvelden’. Dit zijn de buitenruimtes die plaats bieden aan verschillende specifieke activiteiten. Hoe deze speelvelden er uit komen te zien en wat er kan gebeuren zal samen met de ‘Deltarianen’ worden bepaald in een interactief ontwerpproces.
De ambitie is een hoge toekomstwaarde voor mens, dier en plant met een lage beheerlast. Op basis van het landschappelijk raamwerk en het dagelijks gebruik worden verschillende zones onderscheiden met elk een andere wijze van beheer.
Bron: Architectenweb