In succesvolle steden zijn veel oudere buurten in rijkere enclaves veranderd. Dat heet ‘gentrification’, een proces dat in steden als New York en Parijs onverminderd doorzet. Het verhaal van Meneer Johan - strip van het duo Dupuy & Berberian - speelt zich af in zo’n opgewaardeerde wijk ergens achter het Canal Saint Martin in het 10de en 11de arrondissement van Parijs.
Door Rob van der Bijl
Succesvolle dertigers met kleine kinderen en hipsters domineren het straatbeeld. Johan is druk bezig met zijn roman, maar wordt telkens van zijn werk gehouden, bijvoorbeeld omdat hij moet oppassen op de peuter van zijn vriend Felix. De relatie met zijn vriendin Cathy verloopt enigszins moeizaam omdat Johan maar niet kan besluiten om definitief voor haar te kiezen en kinderen te nemen. In vertwijfelde staat zien we hem door de buurt lopen als hij na een dinertje afscheid heeft genomen van Cathy, die zich bezorgd nog even omdraait in de richting van haar vriend.
Het realistische, maar toch in vrolijk gebogen lijnen getekende verhaal speelt zich midden jarig negentig af, wanneer de nieuwe ontwikkeling van de buurt op gang komt en welvarende maar gestreste jonge stellen er hun drukke leven vullen. Johan haalt het (aangenomen) zoontje van Felix van school. Later lopen ze met z’n drieën langs het Canal Saint Martin. Het zoontje schreeuwt om nog een cola, terwijl Johan Felix probeert duidelijk te maken dat het niet de bedoeling was dat hij het ventje van school zou ophalen, maar dat Felix dat zelf had moeten doen. Nog veel later in het verhaal staat Johan weer bij het kanaal. Dan neemt hij een besluit om spoorslag af te reizen naar New York.
Onverwacht snel was Cathy voor haar werk naar New York gegaan. Dat zat Johan niet lekker, omdat hij bang is dat ze daar wordt versierd door een collega die hij helemaal niet mag en die ook nog
een armbandje draagt, wat hij behoorlijk idioot vindt. Maar alles komt goed als Johan en Cathy met elkaar lunchen op het puntje van Manhatten. Johan heeft goed nagedacht. Hij wil graag …, maar
durft het haast niet te vragen. Pas in Battery Park valt het kwartje definitief. ‘Ik
doe zelfs een armband om, als het moet!’
Het tekenwerk van Dupuy en Berberian roept een vrolijk, realistisch beeld op van Parijs en New York. De prenten in deze strip zijn weinig gedetailleerd, bijna slordig getekend, maar juist daarom bieden ze een treffend beeld van beide steden. De vrolijk gebogen lijnen visualiseren perfect de gestreste situaties in de nieuwe rijke delen van Parijs en New York. Ondanks alle haast en perikelen bovenal op vrolijke wijze, want er blijkt toch ook geluk te schuilen in buurten rond Canal Saint Martin en Battery Park. Johan en Cathy vinden er elkaar.
--------------------
Bron: Dupuy - Berberian, Meneer Johan. Stil geluk. 1999
Type: Realistische architectuur
Copyright: Oog & Blik (1999)
Op de website van Rob van der Bijl vind je meer
informatie en theoretische achtergronden over zijn project over strip en stedenbouw, en alle oude afleveringen.
Disclaimer
De samenstellers hebben zich tot het uiterste ingespannen om de (auteurs)rechthebbende(n) op de hier getoonde stripfragmenten te achterhalen en op correcte wijze te vermelden. Indien en voor
zover (auteurs)rechthebbende(n) onjuistheden of onvolledigheden constateren, dan kunnen zij hierover contact opnemen met Blauwe Kamer waarna voor correctie en/of aanvulling zal worden
zorggedragen.