Foto: Ossip van Duivenbode
Het komende nummer Blauwe Kamer verdiept zich in de publieke rol die de ruimtelijke ontwerpdisciplines moeten spelen. Hoe pakken wij het ‘gemene goed’ gezamenlijk aan? Het is een vraag die vaker opkomt naar aanleiding van de coronacrisis. Teun van den Ende pleit in Vers Beton bijvoorbeeld voor inclusiviteit bij het benutten van de platte daken in Rotterdam. De ruim 1800 ha aan plat dakoppervlak wordt nu bijna niet gebruikt, terwijl de potenties enorm zijn. Hij pleit daarbij voor inclusiviteit, respect voor de bestaande architectuur en voor klimaatadaptatie. De stedelijke ruimte wordt volgens van den Ende steeds meer gekaapt door bedrijven die drijven op toerisme. Zij ondermijnen daarmee de veerkracht van de stad, dat blijkt nu de reisbranche op zijn gat ligt. Daarom moet het nieuw ingerichte dakenlandschap (semi) openbaar toegankelijk zijn. Een netwerk van groene daken zou qua functie een aanvulling kunnen zijn op de Rotterdamse Singels; een plek van ontspanning, verkoeling en (bio) diversiteit.